Mirek Burnejko, 28 lutego 2017
Tak chciałbym codziennie, Robić kroki duże. Tu pobiec, tu wdrożyć, wskoczyć w sny kałużę. Tak chciałbym codziennie, Widzieć same plusy. W uciesze przed światem, Zjadać swe całusy. Lecz postęp nie jest lekki, Nie zniża się do Ciebie. Walczy i testuje, Spotkasz go w swym Niebie. Mirek Burnejko – Wiersz 034 – Magia Małych Kroków Jakbyś […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 22 lutego 2017
Poszedłem przed siebie, Nie znając kierunku. Odszedłem od celu, Bez dnia pocałunku. Poszedłem przed siebie, W ochocie na zmianę. Nie wiem gdzie idę, Przez którą przejść bramę. Poszedłem przed siebie, By dojść tam gdzie chciałem. By znaleźć koniec drogi, Początkiem się stałem. Mirek Burnejko – Wiersz 033 – Własna Ścieżka Któregoś dnia postanowiłem, że zmienię […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 16 lutego 2017
Zdradzony przez Ciebie, Mój druhu od wieków, Stracony w płomieniach, W zamknięciu oddechów. Zdradzony przez Ciebie, Mój twórco, mój sługo, Oddany losowi, Umarłem na długo. Zdradzony przez Ciebie, Mój mózgu kochany, Chciałem być z Tobą szczery, Jestem oszukany. Mirek Burnejko – Wiersz 032 – Zdradzony Dawno nie czytałem książki, która tak bardzo otworzyła mi oczy. […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 31 stycznia 2017
W otoczce spokoju, W nadziei na jutro, Uciekam przed dzisiaj, Ubrany w łez futro. Zamykam mój spokój, Na klucz bólu wieczny, Odwagi chce szukać, Przestać czuć bezpieczny. Ten krok jest potrzebny, by poczuć smak życia, Odwagi krok pierwszy, Tyle do przeżycia. Mirek Burnejko – Wiersz 031 – Krok Pierwszy. Jakbyś nie wiedział co tu się […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 21 stycznia 2017
Nie znajdziesz tu prostoty, Nie znajdziesz tu spełnienia, Nie znajdziesz tu odwagi, Nie znajdziesz tu westchnienia. Tu komfort dawnym cieniem, Zamknięty w celi sławy, Tu praca płynie nurtem, Gdzie tonie smak odwagi. Lecz nagle ciemność znika, Zamyka rana dnia, Otwiera się przyjemność, Smak wiary w szczęścia spa. Mirek Burnejko – Wiersz 030 – Szczęścia Spa […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 01 stycznia 2017
Bez celu jak ważka, Bez skrzydeł we mgle, Bez okien w świątyni, Bez powietrza w śnie. Stracony przez siebie, Udając ludzki cień Zamykam drzwi szczęścia, Zaczynam pusty dzień. Mirek Burnejko – Wiersz 029 – Cel Jakbyś nie wiedział co tu się dzieje, to sprawa jest prosta. Spisałem swoje życiowe cele/marzenia. Dla ułatwienia podzieliłem je na […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 31 grudnia 2016
Ruszyła maszyna i nikt nie zatrzyma, Pomysłów, przewrotów, odwagi i snów. W podróży przed siebie do jutra przez dziś, Doganiam swe cele, brakuje mi słów. Ruszyła maszyna i nikt nie zatrzyma, Początek za nami, wyścigu po sen. Czy wygram, czy przegram, nie ważne dziś jest, Co ważne to podróż, założyć to śmiem. Mirek Burnejko – […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 26 grudnia 2016
A gdyby tak nogi obciąć dwie, A gdyby tak oczy zgubić we mgle. A gdyby tak odwet za wszystko wziąć, A gdyby tak drzewo piłą ciąć. A gdyby tak zapomnieć czym jest strach, A gdyby tak pozostać w snach. A gdyby tak po prostu być. Zamknąć granicę realnych żyć. Mirek Burnejko – Wiersz 027 – […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 20 grudnia 2016
W oddali, w mgle smaku, Odczuwam Twój rytm. W nauce Twej pasji, Zamykam się z nim. On dziś jest Twym jutrem, On zna Twoje ja. On umie doradzić. Problemy Twe zna. Gra cienia, zamknięta, W przewadze byś był. Gdybyś poznał swego brata, Który żyje za 100 dni. Mirek Burnejko – Wiersz 026 – Smak Przyszłości. […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 30 listopada 2016
Gdy sztanga nad głową, dumnie w górze tkwi. To czuję moc wielką, marszczę dumnie brwi. Odwaga, kwiat walki, Otwartość w świecie braw. Odczuwam chęć życia, Więcej niż bym chciał. Kolejny kilogram, Sprawdzić muszę się. Czy dźwignę ten ciężar? Czy on dźwignie mnie? Mirek Burnejko – Wiersz 025 – Ciężar Zwany Życiem. Jakbyś nie wiedział co […]
Czytaj całość
