Mirek Burnejko, 01 stycznia 2017
Bez celu jak ważka, Bez skrzydeł we mgle, Bez okien w świątyni, Bez powietrza w śnie. Stracony przez siebie, Udając ludzki cień Zamykam drzwi szczęścia, Zaczynam pusty dzień. Mirek Burnejko – Wiersz 029 – Cel Jakbyś nie wiedział co tu się dzieje, to sprawa jest prosta. Spisałem swoje życiowe cele/marzenia. Dla ułatwienia podzieliłem je na […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 31 grudnia 2016
Ruszyła maszyna i nikt nie zatrzyma, Pomysłów, przewrotów, odwagi i snów. W podróży przed siebie do jutra przez dziś, Doganiam swe cele, brakuje mi słów. Ruszyła maszyna i nikt nie zatrzyma, Początek za nami, wyścigu po sen. Czy wygram, czy przegram, nie ważne dziś jest, Co ważne to podróż, założyć to śmiem. Mirek Burnejko – […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 26 grudnia 2016
A gdyby tak nogi obciąć dwie, A gdyby tak oczy zgubić we mgle. A gdyby tak odwet za wszystko wziąć, A gdyby tak drzewo piłą ciąć. A gdyby tak zapomnieć czym jest strach, A gdyby tak pozostać w snach. A gdyby tak po prostu być. Zamknąć granicę realnych żyć. Mirek Burnejko – Wiersz 027 – […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 20 grudnia 2016
W oddali, w mgle smaku, Odczuwam Twój rytm. W nauce Twej pasji, Zamykam się z nim. On dziś jest Twym jutrem, On zna Twoje ja. On umie doradzić. Problemy Twe zna. Gra cienia, zamknięta, W przewadze byś był. Gdybyś poznał swego brata, Który żyje za 100 dni. Mirek Burnejko – Wiersz 026 – Smak Przyszłości. […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 30 listopada 2016
Gdy sztanga nad głową, dumnie w górze tkwi. To czuję moc wielką, marszczę dumnie brwi. Odwaga, kwiat walki, Otwartość w świecie braw. Odczuwam chęć życia, Więcej niż bym chciał. Kolejny kilogram, Sprawdzić muszę się. Czy dźwignę ten ciężar? Czy on dźwignie mnie? Mirek Burnejko – Wiersz 025 – Ciężar Zwany Życiem. Jakbyś nie wiedział co […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 06 listopada 2016
Co moje, to Twoje. Wiara uczy łez. Chcę oddać swe bóle. Radość, miłość też. Weź wszystko co moje, To Twoje też jest. Złączenie w nicości. Życia wieczny test. Oddaję Ci siebie, Oto marzeń szczyt. Jam nagi przed Tobą, jedności magii byt. Mirek Burnejko – Wiersz 024 – Egoista JESTEM EGOISTĄ. Egoistą romantykiem. Wierzę, że wszystkie […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 28 października 2016
Dochodząc do światła, Dochodząc do celu, Ma radość wybucha, Dotykam rąk wielu. Już jestem przy celu, Zaczynam radość ćpać. Zamykam się w sobie, Nie chcę wiecznie stać. Znalazłem cel nowy, Tamto było złe. Przy celu brak szczęścia, W drodze szczęście jest. Mirek Burnejko – Wiersz 023 – Poziom Drugi Jakbyś nie wiedział co tu się […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 18 października 2016
Świat jutra, świat dzisiaj, Złączony nicią dni. Zamknięty przed wczoraj, W postaci krwawej mgły. W oddali odpowiedź, Płatnej roli smak. Zamnięta ścieżka w nicość, Pytań ciągle brak. Świat jutra nadchodzi, Bez klucza do swych drzwi. Klucz nigdy nie powstanie, Pieśń nicości brzmi. Mirek Burnejko – Wiersz 022 – Świat Jutra Czytam dużo książek. Większość z […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 10 października 2016
Poznałem smak szczęścia, Zamknięty w czterech ścianach. W oddali od racji, Drapiąc dziury w ranach. Poznałem smak szczęścia, Gdzie każdy mówił NIE. W ramionach rodziny, Która zawsze dla mnie jest. Smak szczęścia zostaje, Zmienia myśli bieg. Zamykam pewien rozdział, Dopływam na brzeg. Mirek Burnejko – Wiersz 021 – Własny DOM Wróciłem parę dni temu ze […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 30 września 2016
Ból serca, ból znany, Uczący pokory, Odkryłem go znowu, Czas wrócić na tory. W mej głowie chęć wielka, że zniknie niedługo. W mym sercu nadzieja, Zostań moim sługą! Mirek Burnejko – Wiersz 020 – BÓL Jakbyś nie wiedział co tu się dzieje, to sprawa jest prosta. Spisałem swoje życiowe cele/marzenia. Dla ułatwienia podzieliłem je na […]
Czytaj całość