Mirek Burnejko, 18 września 2016
Wybrałem dla siebie świat pełen gwiazd, By dojść tam gdzie chciałem wciąż patrzę na WAS. Mówicie NIE WARTO, mówicie TO GRZECH. Osiągnać coś więcej, nie warto, to pech. Wybrałem głuchotę na waszych słów błysk. Odnalazłem w sobie mojej ścieżki rys. Pod prąd, ku światłości, wyrwałem jak byk. Doszedłem, wygrałem, wydałem z siebie ryk! Mirek Burnejko […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 05 września 2016
Zmęczony, zamknięty, w obietnic czarnej klatce. Jest dobrze, jest miło, rysujesz sznur na kartce. Zmęczony, zamknięty, widzisz światło w dali, Przestajesz rysować, Jacy oni mali. Podchodzisz, dotykasz, Nagle więksi są. To oni, magicy, zniszczyli klatkę swą. Mirek Burnejko – Wiersz 017 – Wyjście z Klatki To bardzo prosta idea. Używałem podobnego schematu przy budowaniu swojej […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 03 września 2016
Słoń duży, słoń ciężki, Jak mogę go zjeść? Jak szczękę otworzyć, Pomoże ktoś, gdzieś? Nie mogę, próbuję… Gdzie sekret ten tkwi? Czy mogę go zmniejszyć? Gdzie idea ta lśni? A może tak tylko, Chwycić kęs mały. I drugi i trzeci. O! Zjadłem. Świat jest doskonały! Mirek Burnejko – Wiersz 016 – W Podróży Przez Magię […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 25 sierpnia 2016
Za oknem zamkniętym przed cudownym dniem, Siedzę patrząc w jasność otoczony snem. Mój anioł przede mną podróżuje sam, Ja za nim jak głupiec idę również tam. On nie chce mych ramion w otoczeniu swym, Ja pragnę dołączyć przeżyć razem z nim. Dopadam, doganiam, zabijam… niczym pies. Gdzie jesteś aniele? Proszę weź mnie też. Za oknem […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 10 sierpnia 2016
Piękna, zbawiona, Pobita, leczona, Oddana, zabrana, Kochana, stracona. Gdy świat płacze równo, Nad blizn małym śladzie, My wciąż pamiętamy, Ból w polskim obrazie. Wciąż kocham Cię Polsko, Bez Ciebie umieram, Chcę poznać Cię bardziej. Do serca docieraj! Mirek Burnejko – Wiersz 014 – Piękna Gdy w tamtym roku, mając 31 lat, odwiedzałem pierwszy raz w […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 04 sierpnia 2016
Zamknięty przed światłem, magii, miecza, gwiazd. Odchodzę na skrzydło, Magia nocnych miast. W oddali przed ziemią, Widzę marzeń kres. Zamykam swe oczy, Przed napływem łez. Dwieście jeden z rana. Jutro jakby mniej. W podróży przez magię. Ciągle więcej chcę. Mirek Burnejko – Wiersz 013 – W Podróży Przez Magię Jakbyś nie wiedział co tu się […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 03 sierpnia 2016
Jednym z moich życiowych celów jest robienie codziennego vloga, nagrania wideo z każdego dnia przez cały rok. Jako pierwszy krok ustaliłem sobie 30 dni. Udało mi się. Oto czego się nauczyłem. Kamera w bezruchu, Czy zdążę na lot? Kliknąłem, ruszyło. Zdążyłem w tą noc. Błysk światła w oddali, To magia tych chwil. Zamknięta na taśmie, […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 26 lipca 2016
Twój krzyk niknie w ciszy, Zamknięty w mgły dnie. Zamknięty przed światem, Szukając w nim NIE. Twa droga przez ciszę, Brutalną jest grą. Ktoś wygra, ktoś przegra, Bez wpływu na NIĄ. Jest droga łatwiejsza, Ukryta wśród gór. To ścieżka bezpieczna, Łatwiejsza dla snów… Mirek Burnejko – Wiersz 011 – Zamknięty Przed Światem Jeśli nie masz […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 10 lipca 2016
W tym szkiełku potworek, Na imię ma JA. Na pozór bezpieczny, gdy rolę swą gra. Ma ciało i duszę, Ubrany jak paw. Zamknięty w swej klatce, wciąż szuka Twych braw. Codziennie w swej walce, Oddany jak mrok. Wyczuwam brak tętna, Ostatni już krok. Mirek Burnejko – Wiersz 010 – Dolina Luster Jako kolejne zadanie, z […]
Czytaj całość Mirek Burnejko, 03 lipca 2016
Rozdarty w łez bólu, Zamknięty przed złem, Uciekam w snu troskę, W strachu przed dniem. Raz ciepło, raz zimno, Już nie wiem kto kim, Czy dalej iść w głębię, A może być NIM. Rozdarty w radości, Uciekam przed NIM, Raz zimno, raz ciepło, Kim człowiek w snach był? Mirek Burnejko – Wiersz 009 – ON […]
Czytaj całość